Spirituele stervensbegeleiding
Lichaam, ziel en spiritualiteit
Is er leven na de dood? Een vraag waar geen ja en geen nee op gegeven kan worden. Ons lichaam is tastbaar maar hoe zit dat met onze ziel? Wat is onze ziel? Wat is spiritualiteit? We kunnen het niet vastpakken en dat maakt het voor ons ongrijpbaar. Het begrip spiritualiteit wordt al een stuk minder zweverig wanneer we het persoonlijk gaan maken. Wat heb jij nodig om blij te zijn? Wat maakt jou verdrietig? Wat zijn je drijfveren en wat is je missie in het leven en wat is je persoonlijke ontwikkeling? Deze staat van bewustwording valt allemaal onder 'spiritualiteit'. Spiritualiteit is dus voor iedereen verschillend.
Wat belangrijk is bij het ondersteunen in de laatste levensfase, is om aandacht te besteden aan het lichaam maar ook aan de spiritualiteit van de persoon die overlijdt.
Waarom wil ik mensen begeleiden bij het sterven?
Helaas heb ik zelf van dichtbij dierbaren zien sterven. Het 'vredig sterven' is niet een vanzelfsprekendheid. Ik heb angst in de ogen gezien op het moment van sterven. Bang voor het onbekende. Bang om over te gaan... Het hield me zo bezig, deze laatste blik. Daarom ben ik me gaan verdiepen in het stervensproces. Wat gebeurt er met ons lichaam, onze ziel? Wat is het witte licht? De tunnel? De kleuren? Het engelengezang? De gestorvenen die staan te wachten? Is dit echt zo of is het een vorm van hallucineren?
In juni 2023 heb ik de opleiding Spirituele Stervensbegeleiding afgerond bij Marion Berndsen, Instituut voor Spirituele opleidingen.
Hoe kan ik begeleiden bij het sterven?
Ik heb geleerd hoe ik mensen, die weten dat ze niet lang meer te leven hebben, kan begeleiden bij het sterven. Hoe ik kan helpen bij het 'loslaten' (de ziel komt los van het lichaam) zodat iemand niet in een doodsstrijd terecht komt wat zich kan uiten in angst en agressie.
Als spirituele stervensbegeleider help ik de stevende om zonder 'balast' te sterven. Is er nog iets wat 'opgeruimd' moet worden? Is er nog een onopgeloste kwestie wat uit het systeem moet om vredig te kunnen sterven? Is er nog een onuitgesproken wens? Moet er nog iets worden vergeven? Dit zijn allemaal vragen die voorbijkomen wanneer het zover is...
Het sterven is niet een moment maar een proces, een bewustwordingsproces. Diegene die sterft bepaalt wat wel of niet goed voelt. Het is niet goed wanneer de familie dit doet. Hierdoor kunnen er lastige of zelfs pijnlijke situaties ontstaan. Ook hierin is voor mij een begeleidende rol weggelegd.
"Ziel, geest en ego zijn slechts woorden. Bewustzijn is de enige waarheid.
Het vergeten van je ware natuur is de echte dood, de gedachtenis aan je ware natuur de ware geboorte"
Ramana Maharsh
Welke vergoeding vraag ik voor het begeleiden?
Geheel tegen mijn principes in vraag ik wel een vergoeding. Dit is een 'onderlinge' afspraak die wij hebben gemaakt. En wij zijn de collega's die met mij de opleiding hebben gedaan. Dus ik zeg op zijn Sallands: 'we komen er wel uit!'